Met nieuwe rapportagevereisten die in 2024 van start gaan, zorgt de richtlijn van de EU over Corporate Sustainability and Reporting (CSRD) momenteel voor opschudding in de wereld van duurzaamheid en ESG. Natuurlijk is er genoeg om over te praten in de richtlijn, maar één onderwerp dat de discussie lijkt te domineren is dubbele materialiteit.
Eenvoudig gezegd is dubbele materialiteit het idee waarmee bedrijven rekening moeten houden:
- Hoe hun bedrijf wordt beïnvloed door ESG-kwesties; en
- Hoe hun bedrijf een effect heeft op de maatschappij en het milieu
Dit klinkt misschien eenvoudig, maar het uitvoeren van een dubbele materialiteitsbeoordeling kan behoorlijk complex zijn, en het is ook de bron van discussie.
In deze gids helpen we je grip te krijgen op dubbele materialiteit, kijken we naar de definitie, waarom het belangrijk is, waarom het onderwerp van discussie is en hoe je het kunt opnemen in je ESG- en duurzaamheidsprogramma.
Laten we aan de slag gaan en het van dichterbij bekijken.
wat is dubbele materialiteit?
Hoewel er nog geen universeel geaccepteerde definitie is van dubbele materialiteit in de ESG- en duurzaamheidswereld, komt het onderliggende concept voort uit de algemeen erkende financiële definitie van materialiteit.
In de boekhouding wordt iets als 'belangrijk'beschouwdals het "naar alle waarschijnlijkheid van invloed zal zijn op de besluitvorming van investeerders". Met andere woorden, de informatie is zo belangrijk voor de organisatie dat het weglaten ervan in de verslaglegging invloed zou hebben op het vermogen van een investeerder om een beslissing te nemen.
Onder deze definitie van materialiteit, zal wat wordt bepaald als materieel of immaterieel variëren op basis van de organisatie. Iets dat belangrijk is voor een klein bedrijf, kan onbelangrijk zijn voor een grote onderneming vanwege de relatieve omvang.
Als een klein bedrijf met een omzet van $200.000 per jaar bijvoorbeeld een apparaat koopt voor $20.000, dan zou dit materiële informatie zijn. Aan de andere kant kan een aankoop van $20.000 voor een groot bedrijf met $2 miljard aan inkomsten per jaar onbelangrijk zijn.
Als het gaat om ESG en duurzaamheid, gaat dit concept echter verder dan financiële informatie. Het vraagt organisaties om te kijken naar tweerichtingsverkeer: hoe externe ESG-kwesties hen beïnvloeden en hoe zij ESG-kwesties beïnvloeden, hetzij direct, hetzij hoger of lager in de waardeketen.
Hoewel het gesprek meestal gaat over klimaatrisico's , kan dubbele materialiteit betrekking hebben op elke dimensie van ESG. Met dit in gedachten is het belangrijk om te erkennen dat investeerders meer zijn dan alleen financiële belanghebbenden. Lokale gemeenschappen en het publiek als geheel zijn ook belanghebbenden bij je bedrijf.
waarom is dubbele materialiteit belangrijk?
In het verleden was een belangrijk punt van kritiek op ESG- en duurzaamheidsprogramma's het gebrek aan strenge rapportagevereisten, wat er soms toe leidde dat organisaties hun inspanningen greenwashten.
Dubbele materialiteit probeert dit te veranderen door betrouwbare en datagestuurde rapportage te eisen. Het betekent dat alles op het gebied van ESG dat een materiële impact heeft, moet worden opgenomen in de informatieverschaffing aan investeerders en andere belanghebbenden.
Het idee is dat door een hogere mate van transparantie te eisen, bedrijven gedwongen zullen worden om ESG met dubbele materialiteit serieus te nemen, wat de overgang naar netto nul om de opwarming van de aarde te beperken tegen 2030 zal bevorderen.
wat is een dubbele materialiteitsbeoordeling?
Een dubbele materialiteitsbeoordeling helpt je te bepalen welke duurzaamheidskwesties materieel zijn voor jouw organisatie en identificeert welke activiteiten je prioriteit moet geven binnen je ESG-strategie.
Onderdeel van de beoordeling is om zowel stroomopwaarts als stroomafwaarts in de waardeketen te kijken. Als een bedrijf bijvoorbeeld zijn elektriciteit betrekt van een kolencentrale, vormt dit een materieel risico voor het bedrijf, ook al is het misschien niet direct verantwoordelijk voor de gevolgen van de kolencentrale voor het klimaat.
Aan de andere kant, als dat bedrijf zou besluiten om over te schakelen op een schone, hernieuwbare energiebron, zou dit ook leiden tot dubbele materialiteitsoverwegingen. Het kan een financieel risico vormen op de korte termijn, maar kan op termijn resulteren in financiële winst en een positieve impact hebben op nabijgelegen gemeenschappen en het algemene mondiale klimaat.
voorbeelden van dubbele materialiteit in verschillende industrieën
Tijdens een dubbele materialiteitsbeoordeling worden bedrijven aangemoedigd om zowel naar binnen als naar buiten te kijken naar de manier waarop hun praktijken ESG-kwesties beïnvloeden en vice versa. Hier volgen enkele voorbeelden van hoe dit kan leiden tot positieve ESG-veranderingen:
- Financiële sector: Een bank besluit alleen leningen te verstrekken aan bedrijven die geen schade toebrengen aan het milieu. Dit verbetert de prestaties en de publieke perceptie van de bank en verlaagt het risico, terwijl ook een gezonder milieu wordt ondersteund.
- Professionele dienstverlening: Een accountantskantoor implementeert een welzijnsprogramma voor zijn werknemers. Dit helpt het bedrijf weer om werknemers te behouden en te werven, en verlaagt het ziekteverzuim.
- Productie: Een fabrikant stapt over op het gebruik van een schone, hernieuwbare energiebron. Dit draagt bij aan net zero doelstellingen, verbetert de luchtkwaliteit van omliggende gemeenschappen, verbetert de merkwaarde en reputatie en verlaagt ook de kosten op termijn.
- Detailhandel: Een kledingbedrijf stapt over op leveranciers die eerlijke arbeidspraktijken hanteren. Dit levert voordelen op voor werknemers, terwijl het bedrijf ook minder risico loopt op publieke kritiek vanwege slechte bedrijfspraktijken.
- Landbouw: Een landbouwbedrijf implementeert een nieuw systeem om regenwater op te vangen en te gebruiken voor zijn gewassen, wat betekent dat er minder beslag wordt gelegd op de lokale watervoorziening en dat de kosten na verloop van tijd dalen.
- Energie: Een energieproducent die sterk afhankelijk is van fossiele brandstoffen investeert in O&O om over te stappen op hernieuwbare energieproductie. Dit draagt uiteindelijk bij aan het behalen van wereldwijde netto nul doelstellingen, terwijl het ook aantrekkelijk is voor investeerders die op zoek zijn naar een positieve impact op het milieu.
- Onderwijs: Een universiteit herziet haar gender- en diversiteitsbeleid om ervoor te zorgen dat ze op een inclusieve manier werkt. De universiteit wordt toegankelijker voor historisch gemarginaliseerde groepen, wat ten goede komt aan studenten, werknemers en de reputatie van de universiteit.
het debat over dubbele materialiteit
Ondanks de belofte is dubbele materialiteit de bron geweest van veel debat en controverse. Dit is grotendeels te wijten aan de abstracte aard ervan:
- Gebrek aan standaardisatie: De eerste reden is dat er veel verschillende manieren zijn om dubbele materialiteit te benaderen. Dingen die voor de ene organisatie als materieel worden beschouwd, kunnen dat voor een andere organisatie niet zijn en als gevolg daarvan is rapportage vatbaar voor interpretatie en potentiële greenwashing.
- Vragen rond het beoogde publiek: Ten tweede is het lastig en vaak omstreden om te bepalen voor wie de informatie bedoeld is. Historisch gezien waren rapporten over materialiteit in financiële toelichtingen alleen gericht op investeerders. Zij hadden specifieke behoeften en belangen en waren bekend met complexe financiële verslagen, maar dubbele materialiteit verbreedt het publiek. Dit betekent dat een verscheidenheid aan investeerders op zoek is naar informatie, waaronder non-profits, werknemers, vakbonden, lokale gemeenschappen en het algemene publiek. Het verstrekken van lange financiële gegevens is niet altijd gepast, dus hoe moeten deze rapporten eruit zien?
- Onduidelijk wat materieel betekent: Tot slot blijkt het moeilijk en complex om te bepalen welke activiteiten een materiële impact hebben op het milieu, het klimaat of een andere ESG-kwestie. De activiteiten van een bedrijf kunnen een positief effect hebben op de balans, maar een nadelig effect op het milieu. Wordt het effect dan alleen materieel als het van belang is voor investeerders? Of moeten de belanghebbenden worden uitgebreid met het grote publiek? Als het laatste het geval is, worden de gevolgen materieel als een 'redelijk persoon' er iets toe doet. Maar wat is een 'redelijk persoon' precies? Tot op zekere hoogte gaat dit gepaard met een zekere mate van subjectiviteit.
Ondanks deze zorgen proberen organisaties zoals de International Financial Reporting Standards Foundation (IFRS) dubbele materialiteitsproblemen in de financiële sector aan te pakken door specifieke informatie te vereisen. Door hun werk via de International Sustainability Standards Board (ISSB) is het algemeen geaccepteerd dat klimaatgerelateerde en ESG-gerelateerde kwesties deel moeten uitmaken van de materialiteit. Dit is een begin, maar er is nog werk aan de winkel, zowel binnen als buiten de financiële sector.
Ook in de EU biedt de nieuwe Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) een robuuster regime voor financiële informatieverschaffing. Laten we nu dieper duiken en kijken hoe de EU dubbele materialiteit benadert.
Dubbele materialiteit in de EU: NFRD & CSRD
Tot op heden is de EU een groot voorstander van dubbele materialiteit. Het concept is zelfs al enkele jaren geïntegreerd in het regelgevend kader van de EU voor duurzaamheidsrapportage met als doel een mentaliteitsverandering te bewerkstelligen.
Dit is belangrijk omdat slecht gedrag op het gebied van milieu in veel gevallen wordt beloond met hogere winsten of investeringsrendementen. De NFRD van de EU en meer recentelijk de CSRD hebben echter tot doel deze status quo te veranderen.
Hier volgt een samenvatting van hoe de regelgevingskaders van de EU uitgaan van een dubbele materialiteitsbenadering:
NFRD
De EU Richtlijn Niet-financiële Rapportage (NFRD) werd in 2017 van kracht voor alle EU-lidstaten. Deze richtlijn verplichtte grote organisaties van openbaar belang om informatie over ESG-kwesties openbaar te maken. Dit omvatte klimaatgerelateerde informatie die van invloed was op de waarde van de organisatie en al haar activiteiten die een impact hadden op ESG-kwesties of klimaatverandering.
Ondanks de inspanningen om dubbele materialiteit op te nemen, kreeg de NFRD te maken met kritiek dat de rapportagevereisten ontoereikend waren en beleggers en belanghebbenden niet in staat stelden om de ESG-impact van een organisatie echt te beoordelen.
CSRD
De Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD), die vanaf 2024 van kracht wordt, breidt het toepassingsgebied van de NFRD uit. De richtlijn is niet alleen van toepassing op kleine en middelgrote organisaties van openbaar belang, maar vereist ook expliciet dat bedrijven een dubbele materialiteitsbenadering hanteren.
Als zodanig moeten bedrijven "rapporteren over zowel de effecten van de activiteiten van de onderneming op mens en milieu, als over de manier waarop duurzaamheidskwesties de onderneming beïnvloeden".
Het definieert een dubbel materialiteitsperspectief als een perspectief waarbij "de risico's voor de onderneming en de effecten van de onderneming elk één materialiteitsperspectief vertegenwoordigen". Het verplicht rapporterende bedrijven ook om na te denken over wie de informatie zal gebruiken en ervoor te zorgen dat de juiste rapportering wordt verstrekt voor die doelgroepen.
Stappen om dubbele materialiteit op te nemen in uw ESG- en duurzaamheidsprogramma
Nu dubbele materialiteit in het middelpunt van de belangstelling staat, is het tijd om na te denken over de invloed ervan op je organisatie. Hoewel de aanpak van dubbele materialiteit voor elke organisatie uniek is, zijn er enkele algemene stappen die kunnen helpen als je voor het eerst begint.
1. Uw vereisten begrijpen
Voordat u begint, is het belangrijk om te begrijpen welke regelgeving van invloed is op uw vereisten om financiële en niet-financiële informatie te rapporteren, afhankelijk van uw locatie, branche of grootte. Dit kan je ook helpen om te bepalen wat materieel en immaterieel is voor jouw organisatie.
2. Voer een dubbele materialiteitsbeoordeling uit
Zoals hierboven uitgelegd, kan een dubbele materialiteitsbeoordeling helpen om inzicht te krijgen in je impact, risico's en kansen. Het helpt je bij het bepalen van je ESG/duurzaamheidsstrategie en het prioriteren van je activiteiten - om uiteindelijk de risico's te verminderen.
3. Maak gedetailleerde aantekeningen over hoe je dubbele materialiteit benadert
Veel standaarden vereisen dat je details geeft over hoe je een dubbel materialiteitsperspectief plant, beheert, budgetteert en implementeert. Doe je bijvoorbeeld stakeholderinterviews, enquêtes, scenarioplanning of andere analyses om inzichten te ontdekken?
4. De juiste informatie verzamelen en rapporteren
Een dubbele materialiteit goed doen betekent het verzamelen van een breed scala aan financiële en niet-financiële informatie, en dit kan complex worden. In plaats van te vertrouwen op een mix van spreadsheets en rapportagetools, is het een goed idee om al je informatie samen te brengen in één bron van waarheid met behulp van software zoals het AMCS Sustainability Platform, dat is ontworpen om je te helpen bij het automatiseren en beheren van je gehele ESG-rapportageprogramma.
Kortom, hoewel de vereisten voor ESG- en duurzaamheidsrapportage elke dag lijken te veranderen, lijkt het erop dat dubbele materialiteit een blijvertje is. U kunt een voorsprong nemen door te begrijpen wat er van uw bedrijf wordt verlangd en door proactief stappen te ondernemen om een dubbel materialiteitsperspectief te implementeren.
Als je hulp nodig hebt bij het ontrafelen van dubbele materialiteit voor jouw bedrijf, neem danvandaag nog contact op met een AMCS-expert en kijk hoe ons platform kan helpen bij het automatiseren en beheren van je volledige ESG- en duurzaamheidsprogramma, inclusief dubbele materialiteit en meer.